എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും
നമുക്കിടയിലെ
ദൂരമിപ്പഴും
അങ്ങിനെത്തന്നെ.
സ്ഥായിയായ
അകലവും
സ്ഥലകാലവും
സൂക്ഷിച്ച്
ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന
ഇരവ്പകലുകള്.
തേടിപ്പിടിച്ച് കിട്ടിയ
നൂറ്റൊന്ന് വഴികളില്
പലതും ഞാന്
പയറ്റി.
നല്ല വാക്ക്
കൊണ്ടെങ്ങിനെ
വാരിപുണരാം???
നല്ല നോട്ടം
കൊണ്ടെങ്ങിനെ
കോരിത്തരിപ്പിക്കാം???
മൃദുസ്പര്ശനത്താലെങ്ങിനെ
മോഹനിദ്രയിലാഴ്ത്താം???
പരിണിതഫലമോ
പരമദയനീയം!!!
വിറയ്ക്കുന്ന
വിരലുകളാലെഴുതുന്ന
വാക്കുകള് മുഴുവന്
വികൃതമയം.
പൂട കുറഞ്ഞ പുരികവും
ചുളിവുകളും കൂടി
നോട്ടം ക്രൂദ്ധമാക്കുന്നു.
തോലുരഞ്ഞ
കൈകള് കൊണ്ടുള്ള
തലോടല്
അറപ്പും.
സമസ്യക്കുത്തരം തേടി
വെറുതെ
സമയം കളയുമ്പോഴും,
പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു
ണ്ടൊരശരീരി.
കൊട്ടനിറയെ
കോംപ്ലക്സുകളുമായി
ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന
വഴിവാണിഭക്കാരാ
എന്റെ സത്രത്തിലേക്ക്
സുസ്വാഗതം...........